Postępowanie po zdjęciu aparatu ortodontycznego

Stały aparat ortodontyczny to najpopularniejszy oraz najskuteczniejszy sposób na zdrowy i piękny uśmiech. Leczenie ortodontyczne w tym przypadku wynosi średnio od 18 do 30 miesięcy. Wiele osób jednak zastanawia się, czy kończy się ono wraz ze zdjęciem aparatu. Aby utrwalić efekty noszenia aparatu, konieczna jest jeszcze terapia retencyjna. Co warto wiedzieć o leczeniu retencyjnym?

Czym jest leczenie retencyjne?

Retencja jest końcowym etapem leczenia ortodontycznego. Polega na stabilizacji skorygowanego zgryzu, dlatego też to od terapii retencyjnej zależy trwałość efektów leczenia ortodontycznego. Należy mieć na uwadze, że nawet po skutecznym wyprostowaniu zębów, mogą one się nadal przemieszczać, prowadząc tym samym powrót do wad sprzed noszenia aparatu.

Przeczytaj również: Porównanie Clear Aligner z tradycyjnymi aparatami ortodontycznymi

Na nawrót do pierwotnego ułożenia zębów wpływ ma wiele czynników. Wiele zależy od tego, jakie czynniki spowodowały wady zgryzu i czy zostały one wyeliminowane, jak np. zła pozycja języka czy niedorozwój kości szczęk. Znaczenie ma też, jak długo pacjent zmagał się z wadami zgryzu – im później został założony aparat ortodontyczny, tym większe prawdopodobieństwo, że zęby wrócą do poprzedniego położenia. Konieczne jest także przywrócenie prawidłowej czynności języka i warg oraz prawidłowego napięcia mięśni wokół szczęki czy żuchwy, aby zminimalizować siły mogące przemieszczać zęby.

Przeczytaj również: Agnieszka Jarząbek - renomowana ortoklinika

Na czym polega leczenie retencyjne?

Długość leczenia retencyjnego ustalana jest indywidualnie z każdym pacjentem. Zależy ona od wieku pacjenta, jego nawyków, wady zgryzu czy jej nasilenia. W niektórych przypadkach konieczna jest retencja dożywotnia, w innych natomiast może ona trwać kilka lat. Dlatego też specjaliści, tacy jak np. dr Beata Kaiser-Ziorkiewicz w Gdyni, oferują swoim pacjentom aparaty retencyjne stałe bądź ruchome.

Przeczytaj również: Jak przebiega założenie aparatu ortodontycznego?

Stały aparat retencyjny najczęściej ma postać drutu przyklejonego na wewnętrznej powierzchni zębów. Jest całkowicie niewidoczny i bezobsługowy. Natomiast ruchome aparaty retencyjne, takie jak np. płytki retencyjne czy nakładki pozycjonujące, pacjent samodzielnie zakłada na określoną przez lekarza ilość czasu w ciągu dnia lub na noc. Niezależnie od wybranego rodzaju retainera, konieczne są regularne (choć już rzadsze) wizyty u ortodonty i kontrola zarówno uzębienia, jak i samego aparatu.