Zastosowanie RTG w diagnostyce stomatologicznej

Diagnostyka radiologiczna (RTG) jest nieodłącznym elementem współczesnej stomatologii. Wykorzystanie badań obrazowych pozwala wykryć zmiany chorobowe niewidoczne gołym okiem, a więc niemożliwe do zaobserwowania podczas standardowych oględzin jamy ustnej. Dlaczego RTG jest powszechnie stosowane w stomatologii i jakie rodzaje zdjęć RTG można wyróżnić?

Z czego wynika popularność badań RTG w stomatologii?

Badanie RTG polega na naświetlaniu określonej partii organizmu wiązką promieni rentgenowskich. Przenikają one przez pacjenta i padają na błonę rentgenowską, co pozwala odwzorować wnętrze jego ciała. Tkanka kostna, w tym zęby, wchłania więcej promieni i uwidacznia się na biało. Dzięki temu zdjęcie rentgenowskie to idealne badanie w diagnostyce stomatologicznej – podanie środka kontrastowego, który zwiększa różnice jasności, zwykle nie jest konieczne. Nowoczesne aparaty rentgenowskie, którymi dysponuje między innymi przychodnia stomatologiczna ARTDENT w Brzesku, pozwalają na uzyskanie natychmiastowego wyniku bezpośrednio na monitorze przy ograniczeniu dawki jonizującej.

Rodzaje zdjęć RTG wykorzystywanych w stomatologii

W stomatologii wykorzystuje się różne rodzaje zdjęć RTG. Najprostsze i najczęściej wykonywane jest zdjęcie zębowe, którego zasięg obejmuje kilka sąsiadujących zębów. Ukazuje zarówno ich korony i korzenie, jak i część otaczającej je kości. Zdjęcie zębowe wykonuje się, gdy pacjent zgłasza się do stomatologa z bólem zęba niewiadomego pochodzenia, a także w celu oceny przydatności zęba do leczenia protetycznego. Dzięki niemu można zdiagnozować obecność próchnicy, przebieg kanałów korzeniowych, występowanie resorpcji tkanek czy złamanie korzenia.

Często stosowanym w stomatologii zdjęciem RTG jest również zdjęcie ortopantomograficzne (OPG). To zdjęcie przeglądowe, na którym widać zarówno zęby, jak i szczękę, żuchwę, stawy skroniowo-żuchwowe oraz częściowo zatoki szczękowe. Wykorzystują je chirurdzy, ortodonci, protetycy czy periodontolodzy. W ortodoncji szczególnie popularne jest zdjęcie cefalometryczne, które ukazuje nie tylko zęby i pobliskie kości, ale również kości czaszki pacjenta z profilu. Dzięki temu pozwala na pomiar odległości i kątów pomiędzy poszczególnymi punktami czaszki.

W diagnostyce stomatologicznej coraz częściej wykorzystuje się badanie CBTC, czyli tomografię stożkową. Charakteryzuje się ona wyższą dokładnością niż inne badania rentgenowskie, bo uzyskane za jej pomocą skany można przetworzyć na trójwymiarowy obraz uzębienia i otaczających kości. Lekarz może przeanalizować badaną strukturę pod dowolnym kątem, co pozwala między innymi na dokładne obejrzenie kanałów zębowych, które nakładają się na siebie w RTG zębowym.